Elke dag telt!

Kan het anders? Kan het slimmer? Kan het sneller? Ik ben iemand die graag nieuwe wegen zoekt. Een ontdekker. Altijd al geweest. Wat mij nu erg bezighoudt is de enorme wachtlijst woningzoekenden in de regio Rotterdam. We zien het woningtekort, we willen en kunnen bouwen. Waarom lukt het dan niet?

Ik was eens op het landgoed van Herman van Veen en mocht hem spreken. Dat gesprek zal mij altijd bijblijven. Een van de uitdrukkingen die hij gebruikte was: “Kinderen kijken met schone ogen.” Ze kijken onbevangen, zonder vooroordelen en zonder ingesleten patronen.

Wat we vaak in onze kantoren en achter onze computer vergeten, is dat ook veel kinderen hun onbevangenheid verliezen door de wooncrisis. Kinderen en hun ouders waarvan het leven stilstaat omdat na een scheiding of ander incident geen woning beschikbaar is. Aan deze kinderen denk ik altijd even als ik een vergaderzaal verlaat waar het niet zo gelopen is als ik wilde. Dat komt natuurlijk voor want we hebben ons als overheid, corporaties, bouwers en inwoners van de regio Rotterdam in een lastig web gemanoeuvreerd. Een web waar regels, vergunningen, afspraken, verplichtingen en geld het zicht op eenvoudige oplossingen vertroebelen.

Met de Rotterdamse BouwVersnelling probeer ik mijn steentje bij te dragen aan het oplossen van de wooncrisis. We proberen met alle partijen doorbraken te forceren in het gehele bouwproces. Van het maken van de eerste plannen tot de ruwe schetsen. Van de aankoop van bouwmaterialen tot het slaan van de eerste paal. Altijd door te kijken met ‘schone ogen’. Onze drijfveer is ervoor te zorgen dat trajecten die soms wel tien jaar duren, worden verkort tot misschien wel vijf jaar. En eigenlijk is elke dag die we winnen pure winst.

Laatst las ik het verhaal van een journalist van het AD. Hij had het plan opgevat om 24 uur op straat te leven. Een hel zo bleek later uit het verslag in de krant. En dan was hij nog in zijn eentje. Geen vrouw, geen kinderen. Helemaal alleen om te ervaren hoe het leven eruitziet zonder dak boven je hoofd. Het is onze plicht ervoor te zorgen dat dit zo weinig mogelijk voorkomt. Ervoor te zorgen dat iedereen een fijn huis in een prettige buurt kan bewonen.

Daar maak ik me elke dag hard voor. Want elke dag die iemand sneller de sleutel krijgt van een woning, is een dag minder onzekerheid. Ik ben ervan overtuigd dat we veel kunnen winnen als we de echte uitdagingen aandurven. Met ‘schone ogen’ kunnen kijken naar die uitdagingen. Als we niet alles willen dichttimmeren maar met lef de toekomst tegemoet treden. Voor al die mensen, en kinderen (!), die wachten op een huis. Gewoon willen wonen. Elke dag telt!