Doorgeefcolumn
DE RUIMTE IS ER. SAMEN KUNNEN WE HIER BOUWLOCATIES VAN MAKEN.
Met deze keer:
Anja van der Sijde
Directeur-bestuurder Woningstichting De Zes Kernen
Hier op het platteland op het eiland Voorne-Putten slaat de woningnood net zo hard toe als in de steden. Bij ons laatste nieuwbouwproject waarbij we specifiek voor jongeren en senioren bouwden waren er maar liefst 250 aanmeldingen voor 13 jongerenwoningen. Er zijn ook zorgen over de afname van voorzieningen. Lagere scholen, winkels, zorg en kinderopvang zijn afhankelijk van de vraag en de vergrijzing gaat in dorpen/kernen zo mogelijk nog harder dan in steden.
Ik groeide op in een dorp op het eiland van Dordrecht, ging studeren in Rotterdam en bleef daar wonen. Zo gaat dat veelal met jongeren uit dorpen die overigens vanwege familieverbanden ook weer vaak terugkeren. Althans, dat was vroeger zo, want door de woningnood blijven veel jongeren noodgedwongen langer thuis wonen. Op eigen benen staan lijkt een droombeeld te zijn en als je al kunt sparen voor een koopwoning gooien de inflatie en de stijgende rente roet in het eten.
Het goede nieuws is dat dorpen kunnen groeien. Dan groeit het draagvlak voor voorzieningen mee, is er ruimte om jongeren vast te houden en een goede start te bieden en kunnen ouderen levensloopbestendiger blijven wonen in hun eigen dorp. Daar zijn corporaties goed in.
Nou, aan de slag dan, wat houdt je tegen? Vele aspecten, waaronder de rode kaderlijn om dorpen heen waarbuiten we niet mogen bouwen. We willen natuurlijk ook het liefst binnen de bestaande dorpsgrenzen bouwen, maar daar waar dat niet kan moeten we de randen opzoeken. Uiteraard moet daarbij rekening worden gehouden met de lokale situatie, met de eigenheid van het dorp en in overleg met alle belanghebbenden en vooral de bewoners; dat zit in onze genen. En ja, dan bouw je ‘in het groen’ maar als er boeren willen stoppen of er nog onbestemde gemeentegrond is, maak dan een politieke keuze voor de woningbouw. Het is niet nieuw; vele dorpen hebben vroeger ook al een nieuwbouwwijk toegevoegd. En kiezen is nu eenmaal het één voor het ander laten gaan.
Dus gemeenten, Provincie en Rijk, geef om de vitaliteit van de dorpen/kernen en diens bewoners, maak bij de bestrijding van de woningnood ook ruimte voor de bouwopgave op het platteland en geef corporaties locaties. Vertaal dat in beleidsinstrumenten als de Omgevingsvisie en kies voor de toekomst van het platteland. Dan blijft die tegenstelling met de stad binnen normale proporties en als het dorpse woonmilieu bij je past is wonen in een vitaal dorp heerlijk.