FELIX

Wij hebben een uitgebreid gesprek mogen voeren met Felix tijdens de fotoshoot. Hij is al vier jaar dakloos. Al snel wordt duidelijk wat deze dakloosheid met Felix doet. “Ik wil graag mijn leven opbouwen en gaan werken. Doordat ik geen thuisadres heb, kom ik niet aan een baan. Daardoor verdien ik geen geld en sta ik stil,” legt hij uit. Deze vicieuze cirkel maakt hem ontzettend wanhopig. “De enige uitweg voor onderdak is de gevangenis, maar dat wil ik niet.” Hij vertelt verder over deze tweestrijd: dat de enige optie in zijn beleving voor onderdak het plegen van een misdrijf is, maar dat dit compleet tegen zijn moraal ingaat.

Hoe gaat het nu met Felix?

Maanden later bellen we met Felix. Het is net na negen uur en hij vertelt dat hij weer uit de daklozenopvang op straat staat. Ondertussen is het eind januari, met een gevoelstemperatuur van ongeveer -3°. “Ik heb dringend een operatie nodig, maar dat wordt heel moeilijk met mijn huidige situatie.” Hij vertelt verder over andere zaken die stil blijven staan door de oneindige zoektocht naar een woning, zoals het halen van een rijbewijs. “Al mijn tijd gaat verloren.”

Hij vraagt zich af of de politiek überhaupt rekening met hem gaat houden. “Wanneer ben ik aan de beurt? Ik blijf maar aan het einde van de wachtlijst staan.”